Hydradenitis: oorzaken, symptomen en behandeling

Auteur: chirurg Yurevich VV

De menselijke huid is een zeer complex orgaan dat verschillende functies vervult. Van alle chirurgische huidziekten komt hydradenitis het meest voor.

Hydradenitis is een acute purulente ontsteking van de zweetklieren van de huid. Ondanks het feit dat de zweetklieren de huid van de persoon volledig bedekken, bevindt het hydradeniet zich voornamelijk in de oksel en minder vaak in de lieszones van het lichaam. Om te begrijpen wat een hydradenite is, is het noodzakelijk om te begrijpen wat een zweetklier is en wat deze inhoudt.

De klier ziet er ongeveer uit als een peer, waarvan het verdikte deel diep in de huid zit en het smalle gedeelte - de uitscheidingskanaal opent zich op het huidoppervlak naast het haar. Via dit kanaal stroomt zweet dat door de klier wordt geproduceerd naar het oppervlak van de huid en hydrateert het.

Wanneer een ontsteking van de zweetklier in de eerste plaats zwelling van zijn uitscheidingskanaal heeft, dat al erg smal is, is het volledig verstopt. Infected zweet heeft in dit geval niet de mogelijkheid van uitstroom, het breidt de zweetklier uit, die in omvang toeneemt en opgeblazen is. Er is een klein intradermaal abces.

De reden voor hydradenite

De belangrijkste oorzaak van de ontwikkeling van hydradenitis is infectie. Op de menselijke huid zijn er talloze verschillende micro-organismen die, met microtrauma's van de huid van de oksel- en liesgebieden, wat vaak het geval is bij een ongewild scheren, volledige mensen met huidwrijving tijdens intense fysieke activiteit, vooral tijdens het hete seizoen, in de zweetklier terechtkomen, veroorzaakt zijn ontsteking.

Ook voor de ontwikkeling van hydradenitis predisponeren verschillende endocriene ziekten, diabetes, evenals alle ziekten gepaard gaande met een afname in lichaamsimmuniteit.

Vanwege de typische lokalisatie en karakteristieke symptomen, biedt de hydradenitis in de meeste gevallen geen problemen voor de diagnose, niet alleen voor artsen, maar voor absoluut elke persoon.

Tekenen van het uiterlijk van hydradenitis

Extern, hydradenitis is een kleine zwelling in de huid van de oksel, die een aantal specifieke kenmerken heeft. Deze formatie is roodachtig, gezwollen, pijnlijk zowel in rust als tijdens een aanraking. De ziekte begint geleidelijk met het verschijnen van een kleine tuberkel op de huid, die gedurende enkele dagen geleidelijk in omvang toeneemt, en deze maten kunnen sterk variëren van gierstkorrels tot kippeneieren. Tegelijkertijd is er een geleidelijke toename van pijn, die de vorm aanneemt van permanente, pulserende, slaap die mensen berooft. Vaak is er bij patiënten sprake van een toename van de lichaamstemperatuur en algemene malaise.

Vanwege de karakteristieke soort van hydradeniet onder de mensen, is de naam "teef uier" er al lang achter gestaan ​​vanwege de gelijkenis met de tepel van de zogende hond.

Meestal beïnvloedt hydradenitis één zweetklier respectievelijk, waardoor een enkel subcutaan abces wordt gevormd. Het is echter niet ongebruikelijk voor gevallen waarin hydradenitis verschillende zweetklieren treft, waaronder gelijktijdige beschadiging van beide oksels.

Met een gunstig beloop van deze ziekte, ontwikkelt het zich scherp, binnen twee tot drie dagen is er ettering van de zweetklier, opent het abces zich, komt de pus naar buiten en binnen een paar dagen begint de zelfgenezing. In sommige gevallen kan het purulente proces echter met vroegtijdige behandeling voorbij de zweetklier worden verspreid. Dit creëert een diffuse purulente ontsteking van het axillaire gebied, die door complexe anatomische kenmerken zich naar de schouder kan verspreiden, onder de grote borstarm, onder het schouderblad en zelfs rond de nek.

Dat is de reden waarom in alle gevallen van hydradenitis tijdige chirurgische zorg noodzakelijk is. Alleen deze aanpak kan het optreden van ernstige complicaties effectief voorkomen.

Een andere bijzonderheid en probleem van hydradenitis is het vrij frequente recidief, dat wil zeggen, het opnieuw verschijnen op dezelfde plaats. Er zijn patiënten die tientallen keren worden geopereerd, maar desondanks komen de abcessen steeds weer voor. Dit onderstreept eens te meer het belang van tijdige en adequate behandeling als de beste preventieve maatregel voor complicaties.

behandeling

De belangrijkste methode voor de behandeling van acute purulente hydradenitis is chirurgisch. Er zijn twee basismethoden voor operaties met hydradenitis:

1. Opening van hydradenite. De operatie bestaat uit het ontleden van de huid van de oksel boven het abces, de pus wordt geëvacueerd en na een korte periode van ligatie geneest de wond. Deze methode heeft echter een belangrijk nadeel - frequente recidieven van de ziekte vanwege het feit dat de ontstoken zweetklier niet wordt verwijderd, wat vervolgens een herhaalde ettering veroorzaakt.

2. Excisie van hydradenitis. Dit type operatie wordt beschouwd als radicaal, dat wil zeggen, na de implementatie ervan, de hydradeniet op deze site, in de regel niet langer verschijnt. De essentie van de operatie is dat de ontstoken zweetklier met pus wordt weggesneden in de gezonde weefsels en de wond vervolgens wordt dichtgenaaid.

In de overgrote meerderheid van de gevallen wordt hydradenitis, ongeacht het type operatie, uitgevoerd in een polikliniek onder lokale anesthesie. Alleen in verwaarloosde gevallen, vooral in de aanwezigheid van meerdere hydradenitis, is ziekenhuisopname van de patiënt in het ziekenhuis noodzakelijk, waar hij onder algemene anesthesie wordt geopereerd.

In de regel verloopt hydradenitis gunstig, er doen zich geen ernstige complicaties voor. Men moet echter bedenken dat bij frequente exacerbaties, herhaalde opkomst van abcessen, ondanks een radicaal uitgevoerde chirurgische ingreep, men moet nadenken over de vraag of een dergelijke behandeling met hydradenitis het gevolg is van ernstige aandoeningen in het lichaam. In dergelijke gevallen is naast een chirurgische behandeling een grondig en uitgebreid onderzoek van de patiënt noodzakelijk.