Volledige blokkade van het rechterbundeltakbeen

auteur: arts Pyataeva Margarita

De behandelend arts heeft u een elektrocardiogram laten maken: een piepend apparaat, een hele hoop draden met zuignappen en een lange tape bedekt met mysterieuze rondingen als resultaat. Wat zeggen deze tanden en heuvels?

In een notendop, helaas zal de techniek van het decoderen van het ECG niet vertellen. Het is echter mogelijk en noodzakelijk om de oorzaken en het belang te begrijpen van de wijzigingen die de specialist zal identificeren. Bijvoorbeeld, als het een ongemakkelijke afkorting is - PBSCH, ook bekend als een volledige blokkade van het rechterbeen van de bundel.

Dus waarom de blokkade is voltooid, wat is de bundel van de zijne en, belangrijker nog, waar haalt hij de benen vandaan, dan leer je door dit artikel te lezen.

Electropulspad

Het hart is, in tegenstelling tot andere spieren, onafhankelijker, omdat om de hand elementair op te heffen, ons brein honderden elektrische signalen genereert die met zenuwen naar de spieren met een hoge snelheid vegen en hen informeren over de noodzakelijke actie. Hart zo'n schema zonder de noodzaak: een kleine site in het linker atrium met een regelmatige frequentie genereert elektrische impulsen. Deze signalen lopen via speciale "paden" -geleidende paden naar elke cel van het myocardium en veroorzaken hun samentrekking. De plaats waar elke hartslag wordt geboren, wordt het atriale knooppunt genoemd. Van daaruit verspreidt de golf van contractie zich onmiddellijk naar beide atriums, maar naar de ventrikels kan de impuls alleen door het atrioventriculaire knooppunt komen.

Het atrioventriculaire knooppunt wordt genoemd naar de locatie op het atrium (Latijns Atrium) en ventriculair (Ventriculus).

Na de uitgang van dit knooppunt wordt het geleidende pad de bundel van de Geis genoemd, die zich bijna onmiddellijk in de linker en rechter benen verdeelt en de linker wordt nog eens in de voorste en achterste takken verpletterd. Ze eindigen allemaal met nog fijnere en vertakte vezels van Purkinje. Een dergelijk schema voor het uitvoeren van een elektrische golf is noodzakelijk om de snelste en ogenblikkelijke voortplanting van een elektrische ontlading over de gehele massa van de kamers te waarborgen. Het is het synchronisme van de samentrekkingen van elke cel van het hart waardoor het hart efficiënt kan werken en grote hoeveelheden bloed kan pompen zonder al te veel inspanningen.

Moeilijkheden op de weg

In sommige pathologieën van het hart, is het passeren van een elektrische golf langs geleidende paden moeilijk of stopt volledig, wat de term "blokkade" wordt genoemd. Aangezien een dergelijk probleem zich op elk van de sites kan voordoen, beginnend vanaf het atriale knooppunt en eindigend met de ventriculaire takken, zal het ook een naam hebben die overeenkomt met de plaats van "breuk". Als het rechterbeen geblesseerd raakt, kan het leiden van een elektrische puls erlangs langzaam zijn of niet door alle vezels gaan, in dergelijke gevallen zeggen ze onvolledige blokkade. Als, aan de andere kant, het rechterbeen helemaal niet in staat is om signalen te passeren die uit overliggende gebieden komen, dan wordt een dergelijke blokkade respectievelijk vol genoemd en komen pulsen op een rotonde naar geblokkeerde secties.

Om het verloop van de elektrische puls in het hart te registreren, en op basis van de verkregen gegevens, wordt de elektrocardiografie gebruikt om de toestand te beoordelen. Deze methode is gebaseerd op het feit dat gezonde delen van de hartspier signalen van het atriale knooppunt anders geleiden dan die welke door de ziekte worden beïnvloed.

Maakt u zich geen zorgen dat het ECG-apparaat u een schok toedient. Omdat het zo is ontworpen dat het zulke 'slagen' uit je hart ontvangt en opneemt, maar niet andersom.

Lichamelijk gezien kan een persoon de blokkade van de benen van de ventriculaire bundel niet voelen, in tegenstelling tot bijvoorbeeld extrasystolen (een buitengewone contractie van het hart). Dit is echter geen excuus om zoiets lichtvaardig te doen. Het is noodzakelijk om te luisteren naar de aanbevelingen van de behandelende arts, en ook minstens één keer per jaar om preventief medisch onderzoek te ondergaan.